Kalendarium historyczne

1632 r.

Szwedzi zdobywają Kąty.

1822 r.

Połączono miasto drogą z Pełcznicą, rok później powstała utwardzona droga do Krobielowic.

1633 r.

Żołnierze cesarza niemieckiego zdobywają Kąty. miasto znów zostało ograbione i zniszczone, wkrótce potem wybuchła epidemia. Wojna rujnowała również okoliczne wioski. Rabunki i niszczenie upraw przyczyniły się do znacznego zubożenia mieszkańców okręgu. W Czerńczycach nawet kościół nie został oszczędzony, żołnierze okradli kościół, zabrali też zboże i narzędzia, które wieśniacy złożyli tam wierząc, że będą bezpieczne.

1824 r.

Teren zamkowy, tzw. „Folwark kącki” został sprzedany kampanii piwowarskie  z Kątów, a w ruinach zamku zbudowano gospodę i browar, resztę budulca wykorzystano przy budowie zamku w Zabrodziu.

1653 r.

Właściciel Sadowic Hans Ernest von Haunold przyznał, że przejął całą ziemię kmiecą. W tym samym czasie Samotwór, własność Wawrzyńca Riedel, został uznany przez cesarza za dobra rycerskie, w wyniku czego zlikwidowano własność kmieci. Folwarki nastawiały się głównie na produkcję zboża, w mniejszym stopniu na hodowlę bydła. Pola obsiewano pszenicą, żytem, jęczmieniem i owsem, uprawiano ziemniaki. Prócz krów w większości folwarków hodowano konie, rzadziej owce i trzodę chlewną. Również Kąty, jako miasto rolnicze, prowadziły produkcję rolną na 37 posiadanych akrach.

1829 r.

Powstały pierwsze mapy miasta, wykonane po pomiarach królewskiego geodety, którego wizyta w mieście była ważnym wydarzeniem.

1653 r.

Cesarz austriacki powołał komisję redukcyjną, jej podstawowym zadaniem było przejęcie kościołów z rąk protestantów. Pierwszym celem komisji stała się Sośnica.

1918-1932 r.

Kąty Wrocławskie naznaczone są kryzysem gospodarczym i bezrobociem, które dotknęły nie tylko gminę, ale cały Śląsk i Rzeszę Niemiecką. Sytuacja na wsiach była tragiczna, a rozmiar klęsk obrazuje rozpaczliwa petycja o pomoc Edmunda Brandta z Kilianowa do prezydenta prowincji.

1101 r.

Najstarszy przekaz o istnieniu osady polskiej z drewnianym kościółkiem pod wezwaniem św. Piotra i Pawła, na miejscu dzisiejszych Kątów (ustna wzmianka, odnotowana w księdze parafialnej z 1722 r., jednak poza kamieniem z tą datą, wmurowanym w późnogotycki portal kąckiego kościoła (1520 r.), brak pewnych dowodów źródłowych)

1570 r.

Doszło do walk między wojskami cesarskimi a mieszkańcami. Skupieni na cmentarzu ludzie „z ogniem i bronią” postanowili bronić świątyni, jednak w starciu z wojskiem ponieśli klęskę.

Strony