Kalendarium historyczne

1804 r.

W Kątach Wrocławskich powstała mydlarnia, potem fabryka prochu oraz cegielnia, do końca ostatniej wojny działała także huta.

sierpień 1945 r.

Przybywają polscy osadnicy z powiatu Kostopol w woj. wołyńskim- osiedlają się w Kilianowie i Kozłowie, we Wszemiłowicach znajdują nowy dom mieszkańcy wsi Werbka (pow. Buczacz), a z Sąsiadowic, pow. Sambor, przyjeżdżają do Kilianowa, Pełcznicy i Wszemiłowic. Do Kątów przybywa głównie ludność z województwa kieleckiego (Busko- Zdrój, Oleśnica). W roku 1946 do Kątów przybywają migranci z Syberii, Niemiec, Francji, Jugosławii, a nawet Argentyny. Ciągłe przemieszczanie się ludzi i szukanie swojego miejsca powoduje brak stałości i integracji wśród ludzi. Zwłaszcza mieszkańcy Kresów Wschodnich izolują się, zamieszkując wspólnie całe wsie i tworząc enklawy.

1512 r.

Rozgorzał spór między królem czeskim a Wrocławiem, w efekcie król nałożył na miasto karę 10 srebrnych grzywien i jej egzekucję zlecił księciu ziębickiemu Bartłomiejowi (Bartholomeusowi von Münsterberg). Dochodzi do bitwy pod Kątami między księciem a załogą Wrocławia. Bartłomiej zaatakował Kąty, splądrował miasto, okoliczne wsie i rozpoczął szturm na zamek, w którym ukryła się wrocławska załoga. Szturm został powstrzymany, a wspomnieniem o nim była pieśń o „Księciu Bartku bez ziemi, który sparzył sobie język pod Kątami”- „Herzog Barthel ohne Land hat ihm ‘s (sich’s) Maul vor Kanth verbrannt”.

1805 r.

W mieście zapanował głód.

luty 1946 r.

Spis ludności wg którego Kąty składały się z 27 ulic, 290 domów, zwłaszcza w okolicy rynku i dworca kolejowego zabudowa jest gęstsza, stan domów opisano jako dobry, tylko 8.6% nie nadaje się do zamieszkania, ale jeden dom zamieszkuje od 9 do 16 osób. Plusem lokalizacji Kątów dla młodych ludzi, którzy stanowią przeważającą liczebnie grupę wśród migrantów, są stosunkowo niewielkie zniszczenia wojenne, bliskość dużego ośrodka urbanistycznego, jakim jest Wrocław, i duże możliwości rozwoju gospodarczego, również na wsiach, gdzie przeważa dobra gleba I i II klasy. Największe natężenie migracji Niemców przypadło na 1947 r., rok później powoli wygasło.

1587 r.

Szybki rozwój gospodarczy i kulturalny, czego symbolem stało się otoczenie miasta murami (być może ponowne).

14.05.1807 r.

Pod miastem i w samych Kątach rozegrała się bitwa między wojskami pruskimi, idącymi ku Wrocławiowi, a oddziałami napoleońskimi gen. Lefebvre’a. Prusacy rozbili obóz w mieście, mury miejskie stanowiły ochronę dla odpoczywających żołnierzy. Pobyt żołnierzy w Kątach wiązał się z odsieczą wojsk pruskich z Kłodzka dla obleganej Nysy. Ze względu na linię frontu Dzierżoniów- Ząbkowice- Nysa, dowództwo obrało okrężną drogę wiodącą przez Srebrną Górę, Kąty i Wrocław. Jednak Francuzi dostrzegli ruch wojsk wroga i

czerwiec 1946 r.

W Kątach Wr. powstaje posterunek MO.

1613 r.

Wzniesiono wieżę miejską- symbol siły władzy mieszczańskiej.

1810 r.

Podjęto decyzję o sekularyzacji dóbr kościelnych. Zlikwidowano wszystkie zakony poza urszulankami, elżbietankami i bonifratrami (zajmującymi się szkolnictwem, lecznictwem i farmacją), zarekwirowano majątki ziemskie zakonów, kolegiat, kapituły katedralnej i proboszczów. Przyczyną sekularyzacji była potrzeba spłacenia przez Prusy wysokich kontrybucji na rzecz Francji. Kąty Wrocławskie, dotąd w posiadaniu biskupa wrocławskiego, stały się własnością króla, a wiele wsi przeszło w ręce kupujących je tanio szlachciców. Również budynki kościelne zostały przejęte przez państwo, a proboszczom zaczęto wypłacać pensje. Jednym z większych właścicieli ziemskich w okolicy stał się wkrótce wódz pruski Gebhard von Blücher.

Strony